Kongres Polonii Amerykańskiej to organizacja polonijna, która reprezentuje mniejszość polską narodową w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej, a także zajmuje się sprawami obywateli amerykańskich posiadających polskie korzenie. Kongres powstał w 1944 roku i od tamtej pory walczy o poszanowanie praw Polaków oraz propaguje i promuje polską kulturę w Stanach.
Na czele Kongresu stoi prezes Związku Narodowego Polskiego (Polish National Alliance), który to jest największą organizacją polonijną w USA pod względem liczby członków. Związek jest społecznym towarzystwem ubezpieczeniowym. Pierwszym prezesem Kongresu Polonii Amerykańskiej był Ignacy Karol Rozmarek, następnie funkcję tą pełnili Alojzy A. Mazewski, Edward J. Moskal. Obecnie na czele Kongresu stoi Frank J. Spula.
Kongres Polonii Amerykańskiej oraz Związek Narodowy Polski współpracują dość blisko, a to za sprawą zbieżnych celów – przede wszystkim odzyskania przez Polskę niepodległości. Przypomnieć należy, że był to rok 1944, a zatem wciąż w Europie trwała wojna. Innym celem było zjednoczenie Polonii i podniesienie jej znaczenia w społeczeństwie amerykańskim.
Całą historię Kongresu można podzielić na cztery główne okresy. Pierwszy z nich to lata 1944-1960, kiedy to Kongres koncentrował się na kwestiach związanych z Polską – najpierw, by odzyskała niepodległość, a później koncentrował się na walce z bezprawnie narzuconym systemem stalinowskim. Reżim komunistyczny bowiem dławił wszelkie dowody polskości, oczerniał bohaterów II wojny światowej, a także wielu z nich skazał na zapomnienie. Kongres, można by ująć, stał się sumieniem Polonii amerykańskiej oraz całego amerykańskiego środowiska politycznego. Drugim okresem były lata 1960-1980. Były to lata dość trudne, ponieważ na Zachodzie Europy oraz w Stanach Zjednoczonych przyjęto już komunistyczne władze w Polsce za normę. Społeczeństwo zaczęło się do tego faktu przyzwyczajać. Nawet zimna wojna nie była w stanie odwrócić ich sposobu myślenia i postrzegania Polski. 
Wówczas zadaniem Kongresu była dalsza praca nijako „u podstaw”, by nie pozwolić zapomnieć, że Polska była i chce być krajem demokratycznym, niezależnym od niczyich rządów.
W końcu nastąpił przełom. Zawiązała się „Solidarność”, a Kongres Polonii Amerykańskiej rozpoczął aktywne wspieranie ruchu wyzwoleńczego w Polsce. Upadek komunizmu najpierw w Polsce, później w pozostałych częściach tak zwanego bloku wschodniego, zapoczątkował szereg zmian w Polsce, Europie i na świecie. Polska stała się członkiem NATO oraz Unii Europejskiej, a przed Kongresem otworzył się kolejny, czwarty rozdział. Teraz Kongres musiał przedefiniować swoje cele i zadania. Było to trudne zadanie, jednak z perspektywy co prawda krótkiego czasu, można powiedzieć, że jego działania wypadają pozytywnie.