Szkoły językowe prześcigają się w wynajdowaniu i proponowaniu potencjalnym słuchaczom nowych, kompleksowych metod nauki języka obcego, które są najbardziej efektywne, dają szybko efekty i nie wymagają dużo ciężkiej pracy. W dzisiejszych czasach człowiek chce mieć efekty natychmiast, nie chce czekać. Tymczasem nauka nie wchodzi sama do głowy, a powtarzanie wciąż jest najlepszą metodą na zapamiętanie. Jednak metodyka nauczania języków obcych wciąż się zmienia i ewoluuje. Opracowywane są nowe metody, z którymi warto się zapoznać.
W ostatnich dziesięciu latach wielką popularnością cieszyła się Metoda Callana. Wiele szkół językowych reklamowało się mówiąc, że właśnie ją stosuje, gdyż jest prawie cztery razy szybsza i skuteczniejsza od tej tradycyjnej. Na czym ona polega? Metoda Callana opiera się na szybkim zadawaniu przez nauczyciela pytań uczniowi. Ten ma za zadanie szybko odpowiedzieć, bez zastanowienia.
Szybkość, czyli tempo, mają tu kolosalne znaczenie. Nauczanie polega na ścisłym realizowaniu założeń programowych, co nie daje pola do swobodnej konwersacji. Uczeń staje się więc pasywnym powtarzającym, którego zadaniem jest jak najszybsze odpowiedzenie na pytanie. Proces ten ma być jak najbardziej mechaniczny. Nauka języka tą metodą jest szybka, jednak nie pozostawia miejsca na zapoznanie się z kulturą, specyfiką danego kraju. Słabością metody jest poziom zaawansowania uczniów. Im jest on wyższy, tym metoda jest mniej skuteczna. Wiąże się to z tym, że przy większym zaawansowaniu należy uruchomić myślenie abstrakcyjne, dodać swobodę komunikacji, a nie samo sztywne powtarzanie. Dlatego metoda ta, choć jej efekty na początku nauki są zaskakująco pozytywne, to nie przyjęła się w Polsce z takim sukcesem, jaki jej wróżono.
Inną metodą jest komunikatywne nauczanie. Metoda ta znana jest pod nazwą TEFL czyli Teaching English as a Foreign Language czyli nauczanie języka angielskiego jako języka obcego. W sumie nazwa jak najbardziej prawdziwa. Metoda ta polega na takim zaktywizowaniu ucznia, by wynosił z lekcji jak najwięcej. 
Należy więc stosować takie metody nauczania, które maksymalnie zaktywizują ucznia do udziału w zajęciach. Nowe słówka czy gramatykę wprowadza się więc za pomocą scenek z życia czy wzorców. Uczniowie starają się wykorzystać język obcy najlepiej i najbardziej kreatywnie. Niepodważalną zaletą tej metody jest to, że po zakończeniu nauki uczniowie znają słówka, gramatykę oraz są przygotowani do swobodnej konwersacji. Uczeń nie odczuwa wstydu przed mówieniem, ponieważ jego błędy językowe są dyskretnie poprawiane przez nauczyciela w trakcie konwersacji tak, by nie burzyły ciągłości i logiki wypowiedzi. Metoda ta jest zalecana przez takie wydawnictwa jak Oxford University Press, Longman czy Language Teaching Publications.
Spośród wielu metod nauczania języka obcego, można znaleźć takie metody, narzędzia, które będą odpowiadały indywidualnym potrzebom ucznia. Warto korzystać z tego wachlarza możliwości, gdyż wszystkie metody mają jeden cel – nauczyć języka obcego.